EU VAT in the Digital Age ViDA
Op 8 december 2022 publiceerde de Europese Commissie (EC) haar voorgestelde BTW in het digitale tijdperk (ViDA) hervormingen in drie pijlers: Single VAT Registration, Digital Reporting Requirements; en Platform Economy. Hieronder volgt een samenvatting;
Inhoud
EU VAT in the Digital Age ViDA. 1
OSS Speciale regeling voor verplaatsingen van eigen goederen. 2
Btw-behandeling van de platformeconomie – jan 2025. 2
Digitale rapportageverplichtingen – jan 2028. 3
Single VAT Registration (SVR) en uitbreiding van marktplaats als leverancier tot verkopers in de EU – jan 2025
De SVR zal bedrijven in staat stellen hun volledige EU-BTW via hun binnenlandse belastingautoriteiten te verwerken, inclusief uiteindelijk het volledige controleproces.
De voorraadbeweging blijft belastbaar met twee transacties – aankomst en verkoop. Beide zouden worden gemeld in het OSS, dat aanvullende informatie zou moeten toevoegen om te worden gemeld aan de lidstaat van identificatie (waar het OSS is geregistreerd).
Uitbreiding van het begrip deemed supplier/ veronderstelde leverancier: Wanneer dit door een marktplaats wordt gefaciliteerd, zal de btw op de lokale binnenlandse verkoop aan de consument overgaan op de marktplaats als de veronderstelde leverancier. De uitzondering is verkoop in het land waar de verkoper is gevestigd.
De verkoper zal OSS gebruiken om de belastbare verwerving met nultarief aan de marktplaats te melden. B2B-transacties in dit scenario zouden voor de btw een nultarief krijgen. Het nadeel van deze optie is dat zij verkopers die gebruik maken van marktplaatsen zou bevoordelen en verkopen via eigen websites zou benadelen, die nog altijd verantwoordelijk zouden zijn voor de binnenlandse btw-rapportage.
OSS Speciale regeling voor verplaatsingen van eigen goederen
Bovendien komt er binnen OSS voor andere eigen voorraadbewegingen een speciale regeling. De intracommunautaire verwerving van goederen in de lidstaat waarheen de goederen worden verzonden of vervoerd, is vrijgesteld. Dit moet worden gestaafd door een gedetailleerde administratie. De bestaande bepalingen van de EU-btw-richtlijn inzake afroepbare voorraden worden daarom met ingang van 1 januari 2025 ingetrokken voor nieuwe bewegingen, aangezien deze niet langer vereist zijn met het OSS. Voor bestaande voorraden die al in afroepvoorraden worden aangehouden, gelden nog tot 31 december 2025 de huidige regels.
Er zullen uitzonderingen met recht op aftrek zijn voor bijvoorbeeld auto’s, kapitaalgoederen en niet-verkoopbare bedrijfsmiddelen.
De huidige drempel van 10 000 euro voor verkoop op afstand in de hele EU wordt beperkt tot de plaats waar de verkoper is gevestigd. Hij mag er dus geen tweede+ keer gebruik van maken als hij voorraden heeft in andere lidstaten.
Bovendien zullen traditionele grensoverschrijdende diensten waarbij de verkoper niet gevestigd is, aan de OSS-optie worden toegevoegd, waaronder: Installatie en montage van goederen; goederen aan boord van vervoermiddelen; goederen die op tentoonstellingen of beurzen worden geleverd; goederen op weekmarkten; en plaatselijke verhuur van vervoer.
Zuivere B2B-transacties zijn voorlopig niet in deze uitbreiding opgenomen vanwege de complexiteit van het recht op btw-aftrek en het frauderisico. In plaats daarvan komt er een wijziging van de verleggingsregeling voor niet-gevestigde verkopers om het aantal buitenlandse btw-registraties te verminderen.
Updates IOSS – jan 2025
Er werden drie belangrijke wijzigingen overwogen voor de Import One-Stop-Shop die werd ingevoerd in het kader van het BTW-pakket voor de e-handel van 2021:
De huidige zendingsdrempel van 150 euro voor ingevoerde B2C-verkopen zal in de nabije toekomst NIET worden verhoogd. Dit zal waarschijnlijk worden uitgesteld totdat ook de douaneprocedures en -vereisten kunnen worden hervormd.
IOSS zal verplicht worden gesteld voor marktplaatsen om fraude en fouten terug te dringen.
Als antifraudemaatregel wordt een koppeling tussen IOSS-nummers en zendingsvoorraden ingevoerd.
Andere quick fix-verbeteringen van de IOSS met betrekking tot dubbele belasting zijn opgenomen.
Btw-behandeling van de platformeconomie – jan 2025
Uitbreiding van de btw-verplichtingen voor geacht leverancier tot platforms voor kortetermijnaccommodatie en vervoerseconomie, die meer dan 70% van de platformeconomie vertegenwoordigen wanneer goederen niet worden meegerekend (dus gig & sharing economies).
Dit is een erkenning van de grote marktverstoringen voor traditionele hotel- en taxibedrijven die vandaag btw moeten aanrekenen, en zorgt dus voor een gelijk speelveld tussen traditionele en digitale kanalen.
Transacties in het kader van de bijzondere regeling voor tour operator margin scheme (TOMS), die apart wordt gemoderniseerd, worden uitgesloten.
Andere gebieden van de gig- en sharing-economieën kunnen in de toekomst worden opgenomen. Deze omvatten professionele en handmatige diensten, ‘klikwerk’, crowdfunding en P2P-leningen. Maar door de btw en de problemen met kleine ondernemers die in deze sectoren actief zijn, zal dit pas later gebeuren.
Deze maatregel is zeer complex, en de digitale platforms waren zeer terughoudend. Zij waren van mening dat hun bedrijfsmodellen, met meerdere partijen in de toeleveringsketen, te complex zijn voor een simplistische verdeling van de btw-plicht. Sommige staten die veel toeristen trekken, hebben echter aangedrongen op het model van volledige aansprakelijkheid voor platforms. Dit maakt het moeilijk te voorspellen wanneer de ratificatie en de tenuitvoerlegging zullen plaatsvinden.
Naast de hervormingen van de DAC7-marktplaatsrapportage zullen de spelers en rollen op de digitale marktplaats beter worden gedefinieerd en verduidelijkt, en zullen de informatievereisten worden gestandaardiseerd.
In het bijzonder moeten er definities komen rond de belasting van in rekening gebrachte vergoedingen, aangezien er veel inconsistenties tussen de lidstaten bestaan die leiden tot dubbele of geen belasting. Ook moet worden verduidelijkt dat de btw-vrijstelling niet geldt voor verhuur op korte termijn, aangezien sommige landen deze niet correct hebben toegepast.
Digitale rapportageverplichtingen – jan 2028
Ten eerste, bijna-realtime digitale rapportage van summiere transactiegegevens die op EU-niveau moeten worden geconsolideerd. Dit dubbele spoor kan leiden tot een grote, complexe last voor de belastingbetaler en veel ruimte voor uiteenlopende normen. Maar het is ongetwijfeld het resultaat van een reeks compromissen om tegemoet te komen aan de wensen van de lidstaten om de lokale controle te behouden en de lasten van de digitale rapportage te beperken om de verschillende economische omstandigheden en niveaus van btw-fraude te weerspiegelen.
Ten tweede, verplichte intracommunautaire leveringen (ICS) – verkopen over de grenzen van de EU-lidstaten – e-facturering volgens EN 16931, en e-facturering zal papieren facturen vervangen, behalve in beperkte gevallen.
Verplichte digitale B2B-rapportage voor intracommunautaire leveringen (DRR) near-live rapportage van transacties ter vervanging van samenvattingen van EG-verkooplijsten
Vanaf 2028 wordt voor alle ondernemingen, inclusief niet-ingezetenen, de digitale meldingsplicht voor intracommunautaire leveringen (ISC) en verwervingen ingevoerd. Deze gegevens zullen eerst bij de nationale belastingautoriteiten worden ingediend voor onmiddellijke consolidatie in een gemeenschappelijke EU-databank met eindpunten. Er zijn echter nog geen rapportagetechnische details bevestigd voor het doorgeven van transactiegegevens aan een centrale databank en deze zullen flexibel blijven voor de lidstaten, maar voldoen aan Uitvoeringsbesluit (EU) 2017/1870.
Een nieuwe “centrale VIES-databank” zal door de EU worden gecontroleerd en onderhouden, en zal DDR-transacties en ID-informatie van belastingplichtigen bevatten, waaronder hun btw-identificatienummer. Het zal ook enigszins geïntegreerd zijn in het systeem voor douanetoezicht en het komende Centraal Elektronisch Systeem van Betalingen (CESOP).
Er komt een schema voor het melden van transacties op kopniveau, gebaseerd op de Europese norm voor e-facturering (EN 16931) en dus in aansluiting op bestaande B2G-initiatieven. Om redenen van gegevensbescherming zal niet alle factuurinformatie worden gerapporteerd. En geen voorafgaande goedkeuring van facturen, maar Continuous Transaction Control CTC.
Aangezien de belastingautoriteiten verkoop- en aankoopgegevens in de centrale gegevensbank zullen kunnen vergelijken om fraude op te sporen, is dit echter niet nodig.
Het zal ook transparant zijn voor klanten om te zien welke intra-EU transacties met hun btw-nummer worden gemeld. Dit zal helpen voorkomen dat zij ongewild in btw-fraude verstrikt raken. Dit kan mogelijk worden gemaakt door een gemeenschappelijk EG-eindpunt.
De meldingsfrequentie zal binnen twee werkdagen na een belastbaar feit liggen – dus niet realtime. Daarom zal de huidige termijn van 45 dagen voor de facturering van intracommunautaire leveringen worden gewijzigd. Belastingplichtigen kunnen de informatie rechtstreeks of via een derde partij indienen.
Dit zou alleen gelden voor B2B-transacties – intracommunautaire B2C worden voorlopig uitgesloten.
Het volgen van EN 16931 zal ertoe bijdragen dat alle landen de norm aannemen voor hun binnenlandse digitale rapportageverplichtingen, waardoor de interoperabiliteit wordt verbeterd en de kosten voor de belastingplichtigen worden verlaagd, aangezien het een subset zal zijn van de bovengenoemde e-factureringsvereisten.
De invoering van de nieuwe regeling voor intracommunautaire rapportage zal de intrekking van EG-verkooplijsten, de zogenaamde lijsten met lijsten, mogelijk maken.
Verplichte intracommunautaire e-facturering; binnenlandse transacties worden overgelaten aan de lokale plannen van de lidstaten
Alle bedrijven zullen worden verplicht om e-facturen voor ICS’en te kunnen uitreiken en ontvangen op basis van de Europese norm voor e-facturering (EN 16931) voor intracommunautaire leveringen. Dit zal een gestructureerd e-factuurformaat zijn (XML; UBL; PDF/A3 enz.) en geen PDF’s.
Aan de bestaande factureringsinformatie zullen verdere gegevens worden toegevoegd, waaronder: IBAN-nummer (of andere identificatiecode) van de rekening van de leverancier die de betaling zal ontvangen; vervaldatum van de betaling; en indien de factuur is gecorrigeerd.
Januari 2024: Voor binnenlandse transacties zullen de lidstaten de verplichting voor afnemers om e-facturering van hun leveranciers te aanvaarden, kunnen schrappen om de overstap naar binnenlandse e-facturering te bevorderen.
De lidstaten zullen ook niet langer EU-goedkeuring moeten vragen voor verplichte binnenlandse e-facturering overeenkomstig het huidige artikel 232 van de btw-richtlijn. Dit vereist een wijziging van artikel 218 van de btw-richtlijn die bepaalt dat elektronische facturering het standaardsysteem voor de uitreiking van facturen wordt. Het gebruik van papieren facturen zal alleen mogelijk zijn in situaties waarin de lidstaten dat toestaan. Ook aan overzichtsfacturen komt een einde.
De lidstaten mogen nog steeds hun eigen formaten gebruiken, maar zullen worden aangemoedigd om EN 16931 te volgen of ernaar te convergeren om de harmonisatie van de EU-rapportagesystemen op lange termijn te bevorderen. Het is derhalve nog niet duidelijk of en welke rol er voor PEPPOL of e-factureringsagenten zal zijn weggelegd voor de doorgifte van e-facturen op nationaal niveau. De belangrijkste eis is dat zij interoperabel zijn met de EU-plannen.
Jan 2028: De lidstaten zullen geen gebruik mogen maken van pre-clearance autorisatie (verplichte autorisatie of verificatie) op e-facturen. Waar dit echter al is gebeurd, bv. in Italië, mag dit nog tot januari 2028.
Lidstaten met een bestaande binnenlandse regeling voor het melden van digitale transacties zullen uiterlijk op 1 januari 2028 moeten convergeren.
